Karaman’ın Ermenek ilçesindeki kömür ocağında, taşma sonucu 18 işçinin hayatını kaybettiği eroin kazasının üzerinden 8 sene geçse üstelik yakınlarının madencilere özlemi geçmiş günkü kadar tazeliğini koruyor.

Pamuklu köyü Cenne mevkisinde 28 Ilk Teşrin 2014’te Arpalık Şekerler Madencilik Şirketine ilişik linyit ocağında meydana gelen beyaz zehir faciasında, 38 dolaşma süren arama istirdat çalışmaları sonucunda 18 işçinin camit bedenine ulaşıldı.

Olayın üzerinden güzeşte 8 yılda, madenci yakınları, kaybettiklerinin peşi sıra yaş dökerken aynı taraftan da sahn mücadelesini sürdürüyor.

Acının genişlik fazla yaşandığı yerlerden biri de Aşağıçağlar köyü… Kazada hayatını kaybeden İsa Gözbaşı, Bahri Üzer, Hüsnü Çolak, Osman Çoksöyler, Yüksek Haznedar ve Eli Açık Haznedar’ın kabirleri karye mezarlığında birlikte bulunuyor.

Yakınlarının kabirlerini kazanın 8’inci yılında müzakere eden madenci adam ve çocukları, duygu kırcı anlar yaşadı.

Kazancı beldesi Gökçeler Mahallesi’nde dinamik ve olayın peşi sıra istirdat çalışmaları sürerken “Oğlum yüzme üstelik bilmezdi, suyun süresince hangi yaptı?” sözleriyle hafızalarda saha kayran Ayşe Gökçe, 2 yıl önce 28 Eylül’da eşi Recep Gökçe’yi Kovid-19’dan kaybedince acısı ikiye katlandı.

“Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapayalnız kaldım”

Ayşe Gökçe, AA muhabirine, oğlu ve eşini çok özlediğini söyledi.

Oğlunun acısının, kazanın üzerinden 8 yıl geçmesine karşın halen dinmediğini vurgulayan Mavi şunları kaydetti:

“Özlüyorum ama özlesem ne yapacağım? Cemaziyelevvel kabilinden bugün üzere 8 yıl olmuş. Hangi oğlum kaldı, hangi kocam kaldı. Kocam bile gitti oğlum da gitti. Uzun zamandır mezarlarına de gidemiyorum. Bartın’daki kazayı duydum, üzüldüm amma üzülsem ne yapacağım, elimden aynı gelen mi var? Giden gitti. Şimdi yanımda kimse kalmadı. Füru eksantrik yerlerde. Yanımda oğlum vardı, kocam vardı, öldüler. Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapyalnız kaldım.”

“8 sene geçti dile kolay”

Kazada eşini kaybeden Şadiye Çoksöyler da acılarının tek azalmadığını aktardı.

Acılarıyla yaşamaya alışmaya çalıştıklarını anlatan Çoksöyler, “8 sene geçti dile mahdut. Bartın’birlikte 41 canımızı elan kaybettik. Onların acısını özden paylaşıyorum. Şehitlerimize yağmur yaralılarımıza evgin iflah, ölenlerin yakınlarına sabır diliyorum. Bu acıyı sadece yaşayanlar bilir. 8 sene geçti, çocuklarımız beşikteydi, büyüdüler. Onlarla alay malay tığ bile büyüdük.” diye konuştu.

Kazada eşini kaybeden Fadime Haznedar ise o haset tek unutamadığını, acılarının on paralık bitmediğini söyledi.

Yedikleri yemeğin üstelik tadı olmadığını aktaran Haznedar, Bartın’daki maden kazasına de çokça üzüldüklerini bildirdi.

Bartın’daki kazayı duyduklarında 2014’teki acıyı gene yaşadıklarını dile getiren Haznedar, “Tekrar ocaklar söndü. Konuşamıyorum, titriyorum, sözün bittiği yerdeyiz. Biz bu acıları çektik. Onlar orada, tığ burada yandık ama olmadı. Başları iyi olsun. O yetim evlatların Allah yardımcıları olsun. Oraya müracaat etmek istedim, gidemedim. İşte deminden mezardayız. Başındayız, ‘Kalk’ desen kalkmaz, yalnız rüyana gelirse görürsün. Onu birlikte Cenabıhak cevaz verirse.” ifadesini kullandı.

Kazada 2 oğlunu kaybeden Şükrü Haznedar da üzerinden 8 yıl geçmesine rağmen olayı geçkin kabil hatırladıklarını, temas çukur ziyaretinde tıpkısı acıları yaşadıklarını anlattı.

Kazada eşi Bonkör Haznedar’ı kaybeden Şadiye Haznedar de acılarının sürdüğünü belirtti.